Waarom de herfst mij altijd uit balans brengt (en wat yin daarmee te maken heeft)

“Wat betekent yin dan voor jou? Ga daar eens over nadenken de komende tijd…”

Die vraag kreeg ik van Petra, mijn acupuncturist, waar ik zo eens per maand langsga.

Ik vertelde haar dat ik altijd wat last heb van de overgang van zomer naar herfst - en dat de winter sowieso niet echt mijn seizoen is. Ze gaf me een oefening mee om mijn mild-meridiaan te activeren. (Die ik, eerlijk is eerlijk, alweer twee ochtenden heb overgeslagen… oeps.)

Ik heb het ieder jaar weer. De blaadjes vallen van de bomen en ik voel me van tijd tot tijd gewoon niet zo fijn. Daar zijn meerdere redenen voor. Oktober is sowieso een lastige maand: in 2008 stapte mijn broer op 21 oktober uit het leven. Hoe lang dat ook geleden is, dat voel ik elk jaar opnieuw. 

En daarnaast… ik ben gewoon iemand die goed gaat op zon, warmte en buiten zijn. Camper inpakken, naar buiten, leven met een strakblauwe lucht boven m’n hoofd, dan ben ik in mijn element. En precies dat ontbreekt in de herfst en de winter.

Petra’s vraag bleef door mijn hoofd spelen.

Wat betekent yin eigenlijk voor mij?

• Vertragen

• Zachtheid

• Naar binnen keren

• Loslaten

• De maan, het donker

De herfst en winter zijn dus typische yin-periodes. Had je waarschijnlijk al door ;).

De uitdaging voor mij is alleen: ik ben van nature een yang-type.

De zon, actie, warmte, beweging, doen, dat is mijn energie. En daar is niks mis mee, zolang het maar in balans blijft. Want te veel yang brengt je net zo uit evenwicht als te veel yin.

Alleen thuis werken bijvoorbeeld… dat is voor mij té yin ;).

Te veel rust, te weinig reuring. Dat knaagt en schuurt toch een beetje. Daarom heb ik besloten om tóch weer wekelijks een aantal uur op een school te gaan werken. Niet omdat ik niet weet wat ik wil, of omdat ik mezelf niet aan mijn plan kan houden, maar gewoon… omdat ik balans nodig heb.

En daar hoort ook een beetje zachtheid naar mezelf bij ;) .In plaats van tegen mezelf te zeggen “Je zou toch alle focus op Leef houden?!”, mag ik ook zeggen: “Ja, klopt. En dit is óók oké.”

Balans dus. En dat is soms ook een beetje zoeken: ervaren en bijsturen waar nodig.

Want uiteindelijk hebben we allemaal beide kanten nodig. De zon én de maan. De actie én de rust. Het naar buiten gericht zijn én het naar binnen keren.

Daarom combineren we bij Leef die twee werelden bewust met elkaar. De ene week knal je voluit in een kickboksles, de andere week leer je juist te vertragen op de mat. Want alleen dan ervaar je hoe krachtig het is als actie en ontspanning hand in hand gaan.

En misschien een mooie vraag om eens bij stil te staan: hoe zit dat bij jou? Krijg jij genoeg van beide,  of is het tijd om die balans weer een beetje terug te brengen?

Groetjes,

Christa